បា. ឬ
សំ. (
ន.) សេចក្ដីព្រាត់ប្រាសចាកគ្នា, ការប្រាសនិរាស; ដំណើរបែកឃ្លាតចាកចេញពីគ្នា : មានវិប្បយោគ ។ វិប្បយោគទុក្ខ ទុក្ខព្រោះការព្រាត់ប្រាស ។ វិប្បយោគភ័យ ភ័យអំពីការព្រាត់ប្រាស ។ល។ បិយវិប្បយោគ (ប៉ិយ៉ៈ–) ការព្រាត់ប្រាសចាកបុគ្គលឬរបស់ជាទីស្រឡាញ់ ។ បុត្តវិប្បយោគ (ប៉ុត-តៈ–) ការព្រាត់ប្រាសចាកបុត្រ ។ល។
Chuon Nath