វិច្ឆាយ

សំ. បា.(គុ.) ដែលឥតស្រមោល; ដែលឥតពន្លឺ; ស្រអាប់; ស្លក់, ស្លាំង, ស្លេកស្លាំង ។ បើរួមចូលនឹងសព្ទដទៃ រៀងពីខាងដើម អ. ថ. វិច-ឆាយ៉ៈ, ដូចជា: វិច្ឆាយព័ណ៌ ឬ–វណ្ណ (–វ័ន-ណៈ ឬ–វ័ន) សម្បុរស្រអាប់; សម្បុរស្លាំង ។ វិច្ឆាយភាព ឬ វិច្ឆាយតា ភាពស្លាំង ឬ ស្លក់, ស្រអាប់ ។ វិច្ឆាយមុខ មុខស្លក់; មុខស្លាំង; មុខក្រៀម ។ វិច្ឆាយរូប រូបប្រដឺតប្រដក់ស្លក់ស្លាំង, រូបអាក្រក់ ។ល។