វាឡគ្គាហី

បា. សំ. (ន.) (វ្យាលគ្រាហិន៑) អ្នកពូកែចាប់សត្វសាហាវ; ហ្មពស់, អាលម្ពាយ (បើស្ត្រីជា វាឡគ្គាហិនី) ។