សំ. បា.(
គុ.) ដែលអប់ឲ្យចាប់ក្លិនហើយ ។
ន. របស់ដែលអប់ឲ្យជាប់ក្លិនហើយ ។ វាសិតចិត្ត (–តៈ–) ចិត្តដែលបានអប់រំសន្សំសេចក្ដីល្អឬអាក្រក់ស៊ប់ស៊ាំ ។ វាសិតភណ្ឌ ឬ–វត្ថុ (–តៈ–) គ្រឿងអប់ ។ល។ ទុញ្វសិត ដែលអប់រំមិនល្អ, ដែលអប់រំឲ្យថ្នឹកជក់ជាប់ទៅក្នុងផ្លូវអាក្រក់ : ចិត្តទុញ្វសិត ។ សុវាសិត ដែលអប់រំល្អ : ចិត្តសុវាសិត ។
Chuon Nath