លោហិត

Noun blood

Adjective to be (blood) red

Noun blood

១ សំ. បា.(គុ.) ក្រហម ។ លោហិតចន្ទន៍ (–តៈច័ន) ចន្ទន៍ក្រហម ។ លោហិតព័ណ៌ (–តៈព័រ) សម្បុរក្រហម ។ លោហិតពស្ត្រ ឬ –ពស្ត្រា (–តៈ ព័ស ឬ—តៈព័ស-ស្ត្រា) សំពត់ក្រហម ។ល។ ២ សំ. បា. (ន.) ឈាម; (រ. ស.) : ព្រះលោហិត ។ លោហិតធារា (–តៈ–) ទឈាមគឺឈាមដែលហូរស្រោចសស្រាក់ ។ លោហិតនទី (–តៈនៈទី) ស្ទឹងឈាម គឺឈាមច្រើនដែលហូរហាក់ដូចជាស្ទឹង ព្រោះការច្បាំងកាប់សម្លាប់គ្នាយ៉ាងសម្បើម ឬព្រោះការសម្លេះសត្វធំៗច្រើន ។ លោហិតពិការ (–ហិត–) ឈាមពិការ : រោគលោហិតពិការ ។ លោហិតវិបរិត (–ហិត-វិប៉ៈរ៉ិត) ឈាមប្រែប្រួល, ដំណើរប្រែឈាមខុសពីប្រក្រតី ។ល។