រថ

Noun vehicle; car, carriage, cart, chariot (formal; usually in composition)

Noun wheeled vehicle, cart, carriage, car

សំ. បា. (ន.) រទេះទឹមសេះ (រទេះសេះ) មានទ្រង់ទ្រាយផ្សេងៗ ទីទៃពីរទេះគោរទេះក្របី : រថសេះមួយ, រថសេះពីរ, បររថ, ជិះរថ; រថបន្ទុក ។ រថការ (រៈថៈកា) អ្នកធ្វើរថ (ជាងរថ) ។ រថកេតុ (រៈថៈ–) ទង់សម្រាប់រថ (ទង់រថ) ។ រថចរិយា ឬ រថចរ្យា (រៈថៈចៈរ៉ិយ៉ា ឬ–ច័រយ៉ា) ការបង្ហាត់រថ គឺការបង្ហាត់សេះឲ្យថ្នឹកអូសរថ ឬការហាត់បររថ; ដំណើរទៅដោយរថ ។ រថនាយក (រៈថៈនាយក់) អ្នកត្រួតត្រាលើក្រុមរក្សារថ, អ្នកត្រួតពួករថ ។ រថបញ្ជរ (រៈថៈប័ញ-ជ) រាងរថ, ផ្ទះរថ, តួរថ ។ រថបាទ (រៈថៈបាត) ជើងរថ, កង់រថ ។ រថភណ្ឌ (រៈថៈភ័ន) គ្រឿងរថ, ប្រដាប់រថ ។ រថយាត្រា (រៈថៈ–) ដំណើរហែដោយរថ, ក្បួនហែដោយរថ, ក្បួនរថ ។ រថយុទ្ធ (រៈថៈយុត) ការច្បាំងគ្នាដោយជិះរថ ។ រថយោធា (រៈថៈ–) ពួកទាហាន រថ, ពួកទាហានរក្សារថ ។ រថរេណូ (រៈថៈរេនូ) ឈ្មោះគ្រឿងរាប់យ៉ាងល្អិតមួយប្រភេទប្រមាណ ៣៦ តជ្ជារី (មើលក្នុងពាក្យ លិក្ខា ឬ លិក្សា ទៀតផង) ។ រថវាហៈ ឬ រថពាហៈ (រៈថៈ–) អ្នកនាំរថ គឺសេះទឹមអូសរថ, អ្នកបររថ (សារថី) ។ រថវិជ្ជា ឬ–វិទ្យា (រៈថៈ–) វិជ្ជាធ្វើរថ; ចំណេះបររថ ។ រថវិថី (រៈថៈ–; សំ. បា.–វិថី) ឬ រថបថ (រៈថៈបត់) ផ្លូវរថ ។ រថសាលា (រៈថៈសាល៉ា) រោងរថ ។ រថសាស្ត្រ (រៈថៈសាស) ក្បួន, ច្បាប់ សម្រាប់រៀនឲ្យចេះបររថ ឬ ឲ្យចេះធ្វើការរថ ។ រថសិក្សា (រៈថៈ–) ការរៀនធ្វើរថ, ការរៀនបររថ។ រថាង្គ (