ម្រឹត្យុសយ្យា

សំ. បា. (ន.) (ម្ឫត្យុឝយ្យា; មច្ចុសេយ្យា) ទីដេកស្លាប់, ដំណេកស្លាប់, កន្លែងដេកស្លាប់ (ហៅថា មច្ចុសេយ្យា ក៏បាន) ។