មោលី

បា. សំ. (ន.) (មោលិ; មៅលិ) ជុក, កំប៉ោយ; ផ្នួងសក់ : កាត់មោលី ។ ខ្មែរហៅកំពូលស្រួចដែលធ្វើរបរស្មីកួចមូលលើព្រះសិរស៍ព្រះពុទ្ធរូបថា មោលី ដែរ : ព្រះមោលី; សាងព្រះពុទ្ធរូបប្រាក់មោលីមាស ។