មហស្ចារ្យ

Noun spectacle, marvelous event, great happening

បា. សំ. (ន.) (មហច្ឆរិយ < មហន្ត > មហា + អច្ឆរិយ; < មហត៑ + អាឝ្ចយ៌) អស្ចារ្យធំ, អស្ចារ្យខ្លាំង : កើតមហស្ចារ្យ, មានមហស្ចារ្យ, ជាមហស្ចារ្យ (និយាយថា មហាអស្ចារ្យ ក៏មាន) ។