មន្ត

Noun incantation, (magic) spell / formula (2) mɑɑn suffix in words of Indo-European origin, meaning `one who is...' or `one who has....' e.g. ពន្ឋុមន្ត `one who has good breeding, well-bred person' stimn `one who has a good memory'

Noun incantation; spell; mantra

១ បា. ឬ សំ. (ន.) ពាក្យដែលចងក្រងជារបៀបសម្រាប់សូត្រសែកស្ដោះផ្លុំ, អាគម; វេទ; ពាក្យស័ក្តិសិទ្ធសម្រាប់សូត្រប្រសិទ្ធីឲ្យកើតសុខសួស្ដី... (ម. ព. ទិព្វមន្ត, ទឹកមន្ត, ពុទ្ធមន្ត ផង) ។ ២ ពាក្យនេះជាបច្ច័យតទ្ធិត (បា. មន្តុ > មន្ត) ប្រែថា “មាន” សម្រាប់ចុះផ្សំពីខាងចុងសព្ទបាលីច្រើនតែជាអរូបនាមដែលមានស្រៈ ឥ, ឦ, ឧ, ឩ នៅទីបំផុតខាងចុងដូចជា សតិមន្ត អ្នកមានស្មារតី; សិរីមន្ត អ្នកមានសិរី; ពន្ធុមន្ត អ្នកមានផៅពង្ស, អ្នកមានពូជពង្ស ។ល។ បើស្ត្រីជា មន្តី ឬ–មតី ដូចជា សតិមន្តី ឬ សតិមតី ស្ត្រីអ្នកមានស្មារតីជាដើម ។ កាលបើ មន្ត នេះផ្សំជាមួយនឹងនាមសព្ទយ៉ាងនេះហើយ ប្រើជា គុ. ឬ ន. ក៏បាន ។