ភ្លន

Adverb easily, freely (of swallowing)

Adverb fast and with ease (referring to the manner of jumping or leaping)

ស.(កិ. វិ.) (ព្ល្ចន អ. ថ. ផ្លន “បន្លិចយកគ្រាប់ចេញផ្លិចៗ; សកយកសំបកចេញ; ធ្វើឲ្យខ្ទេច, ឲ្យធ្លុះរហាក”) អំពីអាការលេបអ្វីៗដែលទន់ចូលទៅទាំងមូលឥតមានទើសទាក់ : គ្រលៀវលេបភ្លនៗ ។ ដែលលោតផ្លោះរំលងឥតទើសទាក់; លោតផ្លិច, ភ្លែត : លោតភ្លន, ហ្វូងគោលោតផ្លោះរបងភ្លនៗ, ត្រីរ៉ស់លោតរំលងទំនប់ភ្លន ។