ភីលៀង

ស. (ន.) (ពី់ល្យើង អ. ថ. ភីលៀង) បងចិញ្ចឹម; អ្នកគយគន់ឃ្លាំចាំរក្សា, អ្នកបីបាច់រក្សាមើលការខុសត្រូវ ។ ពាក្យនេះ ខ្មែរច្រើនប្រើហៅចំពោះអ្នកមើលថែទាំបីបាច់រក្សាព្រះរាជបុត្រ ឬអ្នកថែរក្សាកូនមន្ត្រីធំ និងអ្នកមានធនធានស្ដុកស្ដម្ភ : ប្រើភីលៀង, មានភីលៀងឆ្វេងស្ដាំនៅចាំរក្សាជានិច្ច ។