ភិក្ខុនី

បា. សំ. (ន.) (ភិក្សុណី) ភិក្ខុស្រី គឺស្ត្រីដែលបួសជាភិក្ខុ (មានតែពីក្នុងពុទ្ធកាលនិងពុទ្ធសាសនាកាលសម័យពីដើម, សព្វថ្ងៃនេះមិនមាន) ។