ភយូបសគ្គ

១
បា. សំ. (ន.) (ភយ + ឧបសគ្គ; –+ ឧបសគ៌ ) ឧបសគ្គដែលគួរខ្លាច, សេចក្ដីទើសទាក់យ៉ាងសម្បើម : មានភយូបស័គ្គ ។

២
(ព. កា.) : ភយូបស័គ្គ កើតមានតាមថ្នាក់ កម្មកាចចេញមុខ ចេញផ្ដល់ឲ្យផល ជូរចត់ជាទុក្ខ អ្នកចង់បានសុខ គួរកុំប្រមាទ ។(ម. ព. ឧបសគ្គ ទៀតផង) ។