ភត្តកាល

បា. សំ. (ន.) (ភក្ដ–) ពេលបរិភោគភោជន, ពេលបាយ (ច្រើននិយាយសំដៅពេលបាយព្រឹក) : មហាសេដ្ឋីបានក្រាបបង្គំទូលព្រះបរមសាស្តាអំពីភត្តកាល... ។