បា.(
កិ.) (ភុស ឬ ភុស្ស) ប្រឹងដកកស្រែកបន្លឺសូរសព្ទខ្លាំងៗ ផ្ទួនៗ (និយាយចំពោះតែសុនខ) : ឆ្កែព្រុស ។
ព. ទ. បុ. ឆ្កែព្រុសមិនដែលខាំ និយាយពីមនុស្សដែលបានតែខាងកម្ទរសម្ដីរំអាមុន មិនដែលហ៊ានធ្វើ ឬរមែងតែធ្វើមិនកើតដូចមាត់ថានោះទេ ដូចជាសុនខតែព្រុសមុនហើយមិនដែលហ៊ានខាំ ។ មួយយ៉ាងទៀតថា បានតែព្រុស ឬ បានតែខាងព្រុស គឺបានតែខាងថាកោកៗឥតអំពើ (គួរសរសេរ ភ្រុស ប៉ុន្តែដោយធ្លាប់ប្រើ ព្រុស មកយូរហើយ ក៏គួរទុកឲ្យនៅចុះ, បើត្រូវការសរសេរ ភ្រុស វិញក៏បាន ជិតប្រភពដើមថា ភុស ឬ ភុស្ស ជាង) ។
Chuon Nath