ព្រយុង

Verb to hold back (something falling); to hang or be suspended from; to hang on tightly

(កិ.) ចាប់តោងយឺតទប់ខ្លួនឲ្យនឹង : ព្រយុងមែកឈើ ។ ព. ទ. បុ. ដំរីផុងព្រយុងដើមឈើ សេចក្ដីថា ធម្មតាមនុស្សពាល កាលបើមានដំណើរទាល់គំនិតភិតភ័យខ្លាំង រមែងតែបណ្ដែតបណ្ដោយហេតុឲ្យដាបដល់អ្នកដទៃផង ដូចជាដំរីផុងដូច្នោះឯង ។