ព្រត

Noun priesthood, monkhood; ascetic way of life, being a hermit

ព. បុ. សំ. បា. (ន.) (វ្រត, វ > ព = ព្រត; វត) ផ្នួស, ការបួសជាឥសី : ព្រះវេស្សន្តរទ្រង់លាព្រត គឺព្រះអង្គទ្រង់សឹកចាកផ្នួសជាឥសី... (ម. កណ្ឌមហារាជបព្វៈ) ។ សាងព្រត គឺសាងផ្នួស ។ កាន់ព្រត គឺគាន់សីលធម៌សម្រាប់អ្នកបួស ។ ប្រព្រឹត្តមិនឲ្យល្អៀងអំពីព្រត គឺប្រព្រឹត្តមិនឲ្យមានមោះហ្មងឃ្លាតចាកសីលធម៌របស់អ្នកបួស (ច្រើនប្រើចំពោះតែចរិយារបស់ឥសី, ឯខាងបព្វជិតពុទ្ធសាសនិកច្រើនតែប្រើពាក្យថា ផ្នួស) ។