១
(
កិ.) ភ្នកដល់, ភ្នកគិតដល់, ភ្នកនឹក : ផ្អូកនឹក ។ ផ្អូកផ្អឹះ ឬ ផ្អូកផ្អើះ ភ្នកនឹកដល់ក៏កើតមានសេចក្ដីតឹងចិត្តផ្អឹះៗ ។ (
ព. កា.) : មានចិត្តផ្អូកផ្អឹះ តានតឹងទង្គឹះ រសាប់រសល់ ព្រោះតែភ្នកនឹក រលឹកទៅដល់ បិតាទុព៌ល មានគុណធ្ងន់ក្រៃ ។
២
(
គុ.) ដែលមានសាច់បាក់គាំរមាសខាងក្នុង : ឈើសាច់ផ្អូក ។
Chuon Nath