ប្រយង្គុ

សំ. បា. (ន.) (ប្រិយង្គុ; បិយង្គុ) ឈ្មោះឈើតូចពួកមួយមានផ្កាជាចង្កោមកម្រងល្អិតៗ សម្បុរលឿងក្លិនក្រអូបឆ្ងាញ់ ប៉ុន្តែក្រអូបស្បើយ; មាន ២ ប្រភេទគឺ ប្រយង្គុធំ ស្លឹកស្រដៀងនឹងស្លឹកឈើកែវ; ប្រយង្គុតូច ស្លឹកតូចៗ ។