ស. (
ន.) (
ស. ប៉ា “ ព្រៃ ” + ជ៉ា
អ. ថ. ឆា “យូរ” > ប៉ាជាœ
អ. ថ. ប៉ាឆា) ព្រៃសម្រាប់តម្កល់ឬបញ្ចុះសព, សម្រាប់កប់ខ្មោច, ទីសម្រាប់រំលាយសព, ឈាបនដ្ឋាន ។ មានពាក្យជាវេវចនៈច្រើន, ខ្មែរយើងគួរកុំបាច់ប្រើពាក្យ ប៉ាឆា នេះ, គួរប្រើពាក្យ ឈាបនដ្ឋាន, អាឡាហណដ្ឋាន; ស្មសាន ឬ សុសាន, ទីបញ្ចុះសព,
ព. សា. ថា ព្រៃខ្មោច វិញ, ប៉ុន្តែក្នុងសម័យសព្វថ្ងៃនេះ យើងហៅទី-សម្រាប់រំលាយសពថា ឈាបនដ្ឋាន ថ្នឹកមាត់ទៅហើយ, គួរហៅឲ្យជាប់រហូតទៅ កុំម្ដងហៅដូច្នេះម្ដងហៅដូច្នោះ នាំឲ្យសម្ដីខ្មែរយើងរាត់រាយឬរសេមរសាម មិនកំណត់ : ហែសពទៅកាន់ឈាបនដ្ឋាន ... ។
Chuon Nath
Noun
graveyard; crematorium
