បិណ្ឌបាតចារិកវត្ត

បា. (ន.) ការប្រព្រឹត្តដើររកចង្ហាន់ដែលទាយកគេដាក់ឲ្យក្នុងបាត្រ (ការប្រព្រឹត្តដើរបិណ្ឌបាត ទុកជាវត្តប្រតិបត្តិមួយដ៏សំខាន់របស់ពួកបព្វជិតក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា, ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់សរសើរថាជាការចិញ្ចឹមជីវិតដោយប្រពៃ ជាដំណើរនាំឲ្យអាជីវបារិសុទ្ធិសីលបរិសុទ្ធល្អ) ។