បា. (ន.) (បាតុ + កម្ម) អំពើជាក់ស្ដែង, ការធ្វើឲ្យដឹងឬឲ្យឃើញប្រាកដ; ការលើកគ្នាដើរដង្ហែជាក្បួនដើម្បីសម្ដែងសេចក្ដីមិនពេញចិត្តចំពោះអំពើអ្វីនីមួយ ឬទទូចសុំស្រុះគ្នាឲ្យសម្រេចផលប្រយោជន៍អ្វីមួយតាមសេចក្ដីពេញចិត្តខ្លួនទាំងអស់គ្នា : ធ្វើបាតុកម្មសម្ដែងការមិនពេញចិត្តចំពោះរឿង...; បាតុកម្មនៃពួកកម្មករ ... ។ បាតុកម្មបំពានច្បាប់ បាតុកម្មខុសផ្លូវច្បាប់ ។ បាតុកម្មឡើងចាង បាតុកម្មតាមទំនើងក្រៅលក្ខណានុញ្ញាត ។ល។ បាតុកម្មសុភាព បាតុកម្មសុភាពរាបសាតាមលក្ខណានុញ្ញាត ។ល។
Chuon Nath