បរមាភិធេយ្យ

បា. (ន.) (< បរម + អភិធេយ្យ) នាមដ៏ឧត្ដម គឺព្រះបរមនាមនៃព្រះរាជា (រ. ស.) : ទ្រង់ចុះព្រះបរមាភិធេយ្យ , ទ្រង់ឡាយព្រះបរមាភិធេយ្យ (ទ្រង់ឡាយព្រះហស្តលេខា) ។