បណ្តៅ

Noun puzzle, riddle, enigma.

Verb to pose a riddle

Noun puzzle, enigma, riddle

(ន.) ចំណោទបញ្ឆិតបញ្ឆៀងប្រៀបប្រាយចោទឲ្យរកឲ្យស្រាយឈ្មោះអ្វីមួយ, ដូចបណ្ដៅមានដើមថា : ឯកអង្គទ្រង់នាមឯក ខ្ពស់អនេក ទាបជាងស្មៅ អ្នករកបណ្ដៅប្រាប់ថា ភ្នំ (ត្រូវហើយ) ; យ៉ាងនេះហៅថា បណ្ដៅ ឬ ពាក្យបណ្ដៅ ។ ខ្មែរយើងមានបណ្ដៅច្រើនណាស់ ចាស់ៗពីព្រេងនាយបានបង្កើតទុកឲ្យក្មេងៗលេង ឲ្យមានយោបល់សម្បូណ៌ ។ ប្រើជា កិ. ឬ គុ. ផងក៏បាន : នាំគ្នាបណ្ដៅលេងទៅ !; ពាក្យបណ្ដៅ ។