ទុព្វលភាព

despondency, dejection, low spirits

បា. សំ. (ន.) (ទុព្វភាវ; ទុព៌ល + ភាវ) ភាពទុព្វល ឬ ភាពទុព៌ល គឺភាពនៃបុគ្គលមានកម្លាំងខ្សោយ, ភាពជាអ្នកថយកម្លាំង, ការទ្រមថយកម្លាំង, ដុនដាប : ជរាតែងញ៉ាំងរូបកាយឲ្យធ្លាក់ចុះក្នុងទុព្វលភាព, ទុព្វលភាពតែងកើតមានជាធម្មតា ដល់រូបកាយក្នុងបច្ឆិមវ័យ, ខំប្រឹងធ្វើការទាំងទុព្វលភាព ។ តាមទម្លាប់មកច្រើនប្រើជា គុ. : មនុស្សទុព្វលភាព, ជំងឺទុព្វលភាព ។ ដែលចាស់គ្រាំគ្រាដាចដាច (សំពត់) : ត្រៃចីវរទុព្វលភាព គឺត្រៃចីវរដែលចាស់គ្រាំគ្រាដាចដាច ។ ដែលទ្រុឌទ្រោមខ្លាំង : ផ្ទះទុព្វលភាព ។ល។ ប្រើជា ទុព៌លភាព ក៏បាន (បើត្រូវការប្រើ) ។