(
ន. ឬ
គុ.) មនុស្សឬសត្វដែលថ្លង់ : មេតម្លង់, អាតម្លង់ (
ព. ទ្រ. ព. ម.) ។
ព. រ. ថា ថ្លង់ : មនុស្សថ្លង់, គាត់ថ្លង់ស្ដាប់មិនសូវឮទេ ។
ព. គ. ថា ធ្ងន់ត្រចៀក : គត់ធ្ងន់ត្រចៀក : គាត់ធ្ងន់ត្រចៀកស្ដាប់មិនសូវឮទេ ។
ព. ខ្ព. ថា ហ៊ឹង ឬ ហ៊ឹងត្រចៀក (ជាពាក្យសម្រាលដោយមិនហ៊ានចេញថា ថ្លង់) ។
កិ. ឬ
កិ. វិ. ធ្វើឲ្យហ៊ឹងស្ដាប់ពុំឮ, ធ្វើឲ្យថ្លង់អផ្សុកត្រចៀក : កុំតម្លង់គេ; និយាយតម្លង់រកតែនឹងដេកពុំបាន ។
Chuon Nath
Noun
deaf (person or animal).
