ឋបនោកាស

បា. (ន.) កន្លែងទំនេរសម្រាប់ដាក់, សម្រាប់ទុករបស់ផ្សេងៗ : ទីចង្អៀតណាស់ ឥតមានឋបនោកាសទេ ។