១
ព្យញ្ជនៈទី ៥ ក្នុងវគ្គទី ២ ជាសកដ្ឋាននាសិកដ្ឋានជៈ មានសំឡេងកើតក្នុងឋាន ២ គឺ ពិតាននិងច្រមុះ ។ ញ នេះ ខ្មែរប្រើបានសំឡេង ២ គឺ ជាឃោសៈក៏បាន ជាអឃោសៈក៏បាន ដូចជា ញក, ញាតិ, ញៀត ជាដើម ជាឃោសៈ; ញ៉ម, ញ៉ាម, ញ៉ាំង, ញ៉េះ, ញ៉ោះ ជាដើម ជាអឃោសៈ; កញ្ញា, សញ្ញា (–ក័ញ-ញ៉ា, ស័ញ-ញ៉ា) ជាដើម ជាអឃោសៈ។ កាលបើមានអក្សរតួដទៃរៀងពីខាងដើម ត្រូវតែតម្រួតតួឯងជា ញ្ញ ខានពុំបាន ដូចជា កញ្ញា, សញ្ញា, បញ្ញា, វិញ្ញាណ ។ល។
២
(
ន.) ឈ្មោះឈើមានផ្លែប្រើជាថ្នាំឬជាអាហារ ស្លឹកក៏ប្រើជាអាហារបាន; ញមានពីរប្រភេទគឺ ញស្រុក មួយ, ញព្រៃ មួយ; ញព្រៃនឹងប្រើផ្លែឬស្លឹកជាអាហារពុំបានទេ ។
៣
(
គុ.) ដែលមានសណ្ឋានដូចផ្លែ ញ ដោះញ, ស្ត្រីដោះញ (ប្រើចំពោះតែដោះស្ត្រី) ។
Chuon Nath