ជិណ្ណកាយ

បា. សំ. (ន. ឬ គុ.) (ជិណ៌កាយ) កាយចាស់; ដែលមានរូបកាយចាស់គ្រាំគ្រា ទ្រុឌទ្រោម, ទ្រម ។