ចំបាប់

Noun wrestling; hand-to-hand combat, tussling.

Verb to engage in hand-to-hand combat, to tussle, wrestle

Verb to engage in hand-to-hand combat

Verb to tussle, wrestle

Noun wrestling, hand-to-hand combat

Noun scuffling, tussling

(ន.) អាការដែលមនុស្សពីរនាក់ឬច្រើននាក់ចាប់គ្នាបោកផ្ដួល : លេងចំបាប់ ។ កិ. ចំបាប់គ្នា គឺប្រចាប់គ្នាបោក ឬផ្ដួលដោយស្នៀត ឬកម្លាំង ។