ចាគៈ

បា. សំ. (ន.) (ចាគ; ត្យាគ) ការលះឲ្យ, ការចំណាយធនធានដើម្បីជាសាធារណប្រយោជន៍ : ចាគៈជាគុណធម៌មួយដ៏វិសេសបំផុត ក្នុងការកសាងប្រទេសជាតិ ។