គន្ធព្វ

បា. សំ. (ន.) (គន្ធព្វ; គន្ធរ្វ ) ទេវតាពួករបាំ : ពួកគន្ធព្វ, ក្រុមគន្ធព្វ ។ ឥត្ថី. គន្ធព្វី ។ គន្ធព្វាធិប (គ័ន-ធ័ប-ពា-ធិបៈ ឬ -ធិប) ន. (គន្ធព្វ + អធិប) ស្ដេចរបស់គន្ធព្វ គឺព្រះបាទ ធតរដ្ឋ គ្រប់គ្រងទិសខាងកើត ។