កុដុម្ពិកៈ

១
បា. (ន.) អ្នកមានសម្បត្តិដោយផលប្រយោជន៍កើតអំពីស្រែចម្ការច្បារដំណាំ ។ សំដីនិយាយច្រើនក្លាយមកជា ក្ដុម្ពី ។

២
បា. (ន.) ឈ្មោះស្រែជារបស់អ្នកមានសម្បត្តិដែលហៅថា កុដុម្ពិកៈ; តែដែលធ្លាប់ប្រើមកច្រើនហៅថា ស្រែក្ដុម្ពី ។