ឱជ

Noun succulence, delicious taste

Noun strength-giving food, nutritive essence

សំ. បា. (ន.) (ឱជស៑; ឱជា) អ្វីៗដែលបង្កើតកម្លាំង, គ្រឿងបង្កើតកម្លាំង, ជំនួយកម្លាំង គឺរសដែលនាំឲ្យមានកម្លាំង, រសឆ្ងាញ់; ជីជាតិ; កម្លាំងកាយ ឬទឹកកម្លាំងក្នុងខ្លួន : ឱជដី រសជាតិដី (សរសេរជា ឱជៈ ក៏បាន) ។ អែមឱជ ឱជៈផ្អែម ។ (ព. កា.) : ចំណីអែមឱជ អ្នកផងបាមោជ្ជ ចាប់ចិត្តរាល់គ្នា ដោយសារអ្នកធ្វើ គេបានសិក្សា រៀនក្នុងសាលា មានគ្រូជំនាញ ។ នារីនានា គួររៀនវិជ្ជា មេផ្ទះកុំគ្រាញ កុំក្រាញខ្ជិលរៀន អៀនប្រៀនទូញទាញ ខ្លៅពេករែងលាញ កេរ្តិ៍ឈ្មោះមេផ្ទះ ។ ទោះបីខ្លួនធំ វ័យពេញក្រមុំ ក៏គួររូតរះ រៀនធ្វើចំណី ឲ្យចេះជ្រៅជ្រះ នឹងមានតេជះ ឲ្យកើតទ្រព្យធន ។ មានឱជា ឬ មានឱជារស មានរសឆ្ងាញ់ : ម្ហូបមានឱជារស ។ ឱជវ័ន្ត (–ជៈវ៉ាន់) មានឱជា; មានកម្លាំងកាយ (ឥត្ថីឬស្ត្រីជា ឱជវន្តី ឬ ឱជវតី) ។ បឋវោជៈ ឬ បឋវោជា (ប៉ៈឋៈ–) ឱជៈឬឱជារសដី; ជីជាតិដី ។ល។