ឧបាសក

Noun (religious) disciple (esp. of the Buddha); lay devotee, layman; believer

សំ. បា. (ន.) អ្នកអង្គុយជិតឲ្យប្រើប្រាស់, អ្នកបម្រើ, អ្នកប្រជិតប្រជីបម្រើបម្រាស់, សិស្សសាសនា ។ ព. ពុ. អ្នកដល់ព្រះរត្នត្រ័យជាទី ពឹងឬជាទីរឭក គឺគ្រហស្ថដែលចូលកាន់ពុទ្ធសាសនាស៊ប់ ហើយកាន់សីលធម៌ខ្ជាប់ខ្ជួនតាមច្បាប់សម្រាប់ពុទ្ធសាសនិកជនជាគ្រហស្ថ (ខ្មែរហៅកាត់ខ្លីថា បាសក សំដៅសេចក្ដីថា “គ្រហស្ថ”; បើស្ត្រីជា ឧបាសិកា, ហៅកាត់ខ្លីថា សិកា “គ្រហស្ថស្រី”) ព. ពុ. បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ. អ. ថ. អ៊ុប៉ាសៈកៈ, ដូចជា ឧបាសកគុណ គុណធម៌សម្រាប់ឧបាសកឬរបស់ឧបាសក ។ ឧបាសកប្បដិ-បត្តិ ឬ –ប្រតិបត្តិ ប្រតិបត្តិរបស់ឧបាសក ។ ឧបាសកភាព ភាពជាឧបាសក ។ ឧបាសកសម្បត្តិ ឬ–សម្បទា ការបរិបូណ៌ដោយឧបាសកគុណ ។ ឧបាសកសីល សីលសម្រាប់ឧបាសក គឺនិច្ចសីល, ឧបោសថសីលឬអតិរេកសីល (សីល ៥, សីល ៨ ឬ សីល ១០) (ព. កា.) : ឧបាសកផ្ទុយគ្នាពីទាយក ដែលគ្រាន់តែជក់ចិត្តឲ្យទាន ប៉ុន្តែគេអាចហៅរួមបាន បាសកទាយកទាយិកា ។ ព្រោះសុទ្ធតែពួកសប្បុរស មានចិត្តស្រស់បស់ឆ្ពោះសាស្នា កាន់សីលឲ្យទានរួបរួមគ្នា សាមគ្គីសមគ្គាបង្កើតសុខ។