ឧបាទិន្នក

បា.(គុ.) (ឧបាទិន្នក) ដែលមានវិញ្ញាណចូលអាស្រ័យនៅ ។ ន. សង្ខារឬអ្វីៗដែលមានវិញ្ញាណ : សត្វលោកទាំងអស់ជាឧបាទិន្នកៈ (ហៅឧបាទិន្នកជាតិ, –រូប ឬ–សង្ខារ ក៏បាន) ។ ព. ផ្ទ. អនុបាទិន្នក។