ឧបរោធ

សំ. បា. (ន.) ការបិទ, ការរាំង, ការខ្ទប់, ការខាំង; ការបិទឬខ្ទប់ផ្លូវមិនឲ្យចេញចូលបាន : ធ្វើឧបរោធ ។ (ព. កា.) : កុំធ្វើឧបរោធ ឲ្យកើតក្តីក្រោធ នាំឲ្យបែកគ្នា នៅភូមិជាមួយ ត្រូវជួយរក្សា ឲ្យមានសុខា កើតសាមគ្គី ។ សាមគ្គីជាមូល ឲ្យមានសុខស្រួល មិនខ្ទាំខ្ទេចខ្ទី ចម្រើនធនទ្រព្យ គួរគាប់ពេញទី គួរជនសម្ភី ប្រាស្រ័យរកគ្នា ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. អ៊ុប៉ៈរោធៈ, ដូចជា ឧបរោធកម្ម អំពើបិទផ្លូវ ។ ឧបរោធការណ៍ ហេតុឬដំណើរនៃការបិទផ្លូវ ។ ឧបរោធកាល ឬ–សម័យ កាលឬសម័យដែលត្រូវបិទផ្លូវ។ ឧបរោធភាព ភាពនៃការបិទផ្លូវ ។ល។