ឧបរាជ្យ

Noun rank / position of crown prince.

Adjective of or pertaining to the crown prince

សំ. បា. (ន.) (ឧបរជ្ជ) សម្បត្តិឬមុខក្រសួងរបស់ក្សត្រិយ៍ឧបរាជ ។ ប្រើជា គុ. ក៏បាន “ដែលជារបស់ក្សត្រិយ៍ឧបរាជ” : មុខក្រសួងឧបរាជ្យ, ខេត្តឡើងឧបរាជ្យ ។