ឧបជីវិក

សំ. បា. (ន.) អ្នកដែលចូលនៅអែបអាងចិញ្ចឹមជីវិតដោយសារគេឲ្យទទេៗ : ពួកឧបជីវិក; បើស្ត្រីជា ឧបជីវិកា (ម. ព. ឧបជីវិន ផង) ។ បព្វជិតឧបជីវិក ឬ ឧបជីវិកបព្វជិត (–កៈ–) អ្នកដែលបួសក្នុងសាសនាគ្រាន់តែចិញ្ចឹមជីវិតប៉ុណ្ណោះ ពុំគិតដល់ការខុសត្រូវតាមច្បាប់សាសនាឡើយ ។ ឧបជីវិកាបព្វជ្ជា ការបួសព្រោះឃើញទំនងងាយចិញ្ចឹមជីវិត ។ (ព. កា.) : ឧបជីវិក រាល់ពេលបាយទឹក គិតតែពោះខ្លួន មួយឆ្អែតមួយឆ្អែត ឲ្យតែគ្រប់ធួន ពុំសូវនឹកស្ងួន ប្រណីគេឡើយ ។ ឧបាទវ៍
(ន.) (ពាក្យប្រើក្លាយមកពី បា. ឧបទ្ទវ) ឧបទ្រព : មានឧបាទវ៍ ។ (ព. កា.) : ឧបាទវ៍ក៏គឺឧបទ្រព ងងឹតដូចយប់ពុំប្រាកដ ជាតួចង្រៃកើតពីបទ ប្រព្រឹត្តទុច្ចរិតឥតមានក្រែង ។ យើងមើលឧបាទវ៍ពុំឃើញច្បាស់ ព្រោះក្រាស់ដោយក្តីភ័ន្តវង្វេង សុចរិតជាធម៌ដាច់សង្វែង ប្រព្រឹត្តជាក់ស្តែងគ្មានឧបាទវ៍ ។

Chuon Nath