អាឌម្ពរ

សំ. ឬ បា. (ន.) ស្គរធំសម្រាប់វាយឲ្យឮខ្លាំងជាអាណត្តិសញ្ញាក្នុងកាលដែលមានមហាភ័យក្នុងក្រុង ដូចយ៉ាងភ្លើងឆេះផ្ទះច្រើនក្នុងក្រុងឬមានទ័ពលុកចូលក្រុងជាដើម (ស្គរនេះគេដាក់តែនៅទីខ្ពស់ស្រឡះ ត្រង់កណ្តាលក្រុង) ; ស្គរសម្រាប់វាយភ្ជុំកងទ័ព, ស្គរទ័ព ។ អាឌម្ពរសញ្ញា (–ឌ័ម-ពៈរៈ–) ការចំណាំដោយឮសូរស្គរអាឌម្ពរ ។ អាឌម្ពរសព្ទ (–ឌ័ម-ពៈរៈស័ប) សូរអាឌម្ពរ (ស្គរធំនោះ) ។