អសញ្ញកម្ម

បា. (ន.) (< អសញ្ញា+ កម្ម = ការឥតសញ្ញា) ដំណើរអស់ជីវិត (បុរាណប្រើចំពោះតែសេនាបតី) : ទទួលអសញ្ញកម្ម, ដល់នូវអសញ្ញកម្ម (ប្រើជា អសញ្ញភាព ក៏បាន, អ. ថ. អៈ ស័ញ-ញ៉ៈភាប) ។