សំ. បា.(
គុ.) ដែលមិនមែនទទេ, មិនសោះសូន្យ, មិនឥតប្រយោជន៍, មិនឥតអំពើ, មិនឃែតគឺកើតការ, បានការ, មានប្រយោជន៍ ។
ព. ផ្ទ. មោឃ ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ
អ. ថ. អៈមោឃៈ, ដូចជា អមោឃកម្ម អំពើមានប្រយោជន៍ ។ អមោឃជីវិត ជីវិតមិនឥតអំពើ, ការរស់នៅប្រកបដោយសុចរិត ។ អមោឃបថ ឬ –មគ្គ (–បត់ ឬ–ម័ក) ផ្លូវមានប្រយោជន៍, ផ្លូវត្រូវ ។ អមោឃបរិច្ចាគ ការចំណាយទ្រព្យដើម្បីអំពើមានប្រយោជន៍ ។ អមោឃប្រតិបត្តិ ឬ–ប្រតិប័ទ ប្រតិបត្តិត្រូវទំនង ។ អមោឃពាក្យ, –វាចា ឬ–វាទ ពាក្យមានប្រយោជន៍, សម្ដីបានការ ។ អមោឃវាទិន ឬ –វាទី អ្នកដែលច្រើនតែនិយាយសម្ដីមានប្រយោជន៍ឬសម្ដីបានការ (បើស្ត្រីជា អមោឃវាទិនី) ។ អមោឃសព្ទ សព្ទមានប្រយោជន៍; អមោឃពាក្យ ។ល។
Chuon Nath