អបុត្តក

បា. សំ.(គុ. ឬ ន.) (អបុត្តក; អបុត្រក) ដែលគ្មានកូន; អ្នកដែលឥតកូន (ព. កា. ប្រុសប្រើជា អបុត្តកោ ក៏បាន; ស្រីជា អបុត្តិកា) ។ (ព. កា. ធៀប ព. ពុ.) : អបុត្តកោ អបុត្តិកា ព្រះពុទ្ធត្រាស់ថា ស្ងោរស៊ុតសត្វស៊ី កាលពីបុព្វជាតិ ឲ្យឃ្លាតឥន្រ្ទីយ៍ បានជាទាំងទ្វី អារឥតមានកូន ។