អន័គ្ឃ

Adjective to be priceless

បា. សំ.(គុ.) (អនគ្ឃ < អន៑ “មិន, មិនមែន ពុំ, ឥត”) + អគ្ឃ “ថ្លៃ”; អនឃ៌ < អន៑ + អឃ៌) ដែលកាត់ថ្លៃពុំបាន, ដែលមានតម្លៃឥតបើគណនា : របស់អន័គ្ឃ, ទ្រព្យអន័គ្ឃ (ឥត្ថី. ឬ ពហុ. អនគ្ឃា) ។ អនគ្ឃភណ្ឌ ឬ–វត្ថុ (អៈនុ័កឃៈ–) ភណ្ឌឬវត្ថុមានតម្លៃច្រើនក្រៃ ។ អន័គ្ឃអនេក ឬ អនេកអន័គ្ឃ ច្រើនកាត់ថ្លៃពុំបាន, ច្រើនឥតបើគណនា (ព. កា. ឬ ព. ទេ) : ត្បូងពេជ្រសោភគ្គ ជាទ្រព្យអន័គ្ឃ ពុំអាចកាត់ថ្លៃ ចាស់ថាចម្រើន រាល់យប់រាល់ថ្ងៃ រំងាប់ចង្រៃ ក្នុងផ្ទះលំនៅ ។ កើតលាភកើតយស កើតទ្រព្យរបស់ ប្រសើរឥតសៅ បើអ្នកណាមាន អ្នកនោះនឹងទៅ ជាមនុស្សសន្ធៅ សន្ធោថ្កើងថ្កាន (ព. បុ.) ។