បា. សំ.(
គុ.) (< អន៑ “មិន, ពុំ, ឥត” + ឱម < អវម “ទាប, ថោកទាប, ទន់ទាប”; អនវម < អន + អវម) ដែលមិនថោកទាប, មិនទន់ទាប, មិនថយថោក, មិនមែនល្មាក់ល្មម (លើសលែង, ប្រសើរ, ថ្លៃថ្លា, ខ្ពង់ខ្ពស់) ។ អនោមគុណ គុណខ្ពង់ខ្ពស់; ដែលមានគុណខ្ពង់ខ្ពស់ : ព្រះសព្វញ្ញុពុទ្ធ អនោមគុណ ។ អនោមញ្ញាណ ញាណដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់; ដែលមានញាណខ្ពង់ខ្ពស់ ។ អនោមប្បញ្ញា ប្រាជ្ញាស្រួចស្រាល់, ប្រាជ្ញាមុត ។ អនោមសត្ត ឬ អនោមកសត្ត សត្វប្រសើរ (បរមពោធិសត្វ, មហាសត្វ) ; ប្រើជា –សត្វ ក៏បាន ។ល។
Chuon Nath