អនុបសគ្គ

បា. សំ.(គុ.) (< អន៑ “មិន, ពុំ, ឥត” + ឧបសគ្គ; អនុបសគ៌) < អន៑ + ឧបសគ៌) ដែលមិនមានឧបសគ្គ គឺដែលមិនមានហេតុទើសទាក់ ។ ន. ការមិនមានហេតុទើសទាក់ (ប្រើជា និរុបសគ្គ ក៏បាន) ។ ព. ផ្ទ. ឧបសគ្គ ។