អទិដ្ឋ

Adjective to be unseen

បា.(គុ.) ដែលមិនឃើញ, ដែលមិនបានឃើញ ។ អទិដ្ឋបុព្វ ដែលមិនធ្លាប់បានឃើញ : របស់អទិដ្ឋបុព្វ, ស្រុកអទិដ្ឋបុព្វ ។ អទិដ្ឋមិត្ត មិត្តមិនដែលឃើញគ្នា គឺអ្នកដែលរាប់អានគ្នាជាមិត្ត ប៉ុន្តែមិនដែលបានចួប មិនដែលបានឃើញគ្នាសោះ គ្រាន់តែបានផ្ញើសំបុត្រឬផ្តាំដំណឹងទៅវិញទៅមករកគ្នា ឬក៏ផ្ញើទ្រព្យរបស់ភ័ស្តុភារអ្វីៗទៅវិញទៅមកដោយអ្នកដទៃ ។ អទិដ្ឋហេតុ ហេតុដែលមិនដែលឃើញ, ហេតុចម្លែក ។ល។