១
សំ. បា. (ន.) ធ្យូង ។ រ. ស. ព្រះអង្គារ ធ្យូងដែលសល់ពីការថ្វាយព្រះភ្លើងព្រះបរមសពព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធឬព្រះរាជា បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. អង់-គារៈ ដូចជា អង្គារការ , –ការី ឬ –ក្រឹត អ្នកដុតធ្យូង (បើស្ត្រីជា អង្គារការិកា ឬ អង្គារការិនី) ។ អង្គារដ្ឋាន ឬ –ស្ថាន កន្លែងដាក់ធ្យូង ។ អង្គារថូប ឬ –ស្តូប ស្តូបដែលបញ្ចុះព្រះអង្គារ : អង្គារថូបព្រះសព្វញ្ញុពុទ្ធជាទីគោរពនៃពុទ្ធមាមកជន ។ អង្គារទារុ ឬ –ព្រឹក្ស ឈើដែលប្រើការដុតធ្យូងបាន ។ អង្គារធានិការ ឬ –ធានី ជើងក្រាន; ជើងក្រានធ្យូង ។ អង្គារបាត្រី (–ប៉ា–) ជើងក្រានដុតធ្យូង, ឡដុតធ្យូង (ហៅ អង្គារលេណ ឬ អង្គារលេណដ្ឋាន ក៏បាន) ។ អង្គារពាណិជ (–និច) អ្នកលក់ធ្យូង ។ អង្គារពាណិជ្ជ, –ពាណិជ្យ ឬ –វណិជ្ជា ការឬរបរលក់ធ្យូង, ជំនួញធ្យូង ។ល។
២
សំ. បា. (ន.) ឈ្មោះផ្កាយព្រះគ្រោះទី ៣ : ផ្កាយអង្គារ ។ ឈ្មោះថ្ងៃទី៣ នៃសប្តាហ៍ : ថ្ងៃអង្គារ ។ ឈ្មោះយាមទី ៣ នៃត្រៃយាម : ព្រះសក្យមុនីទ្រង់ចូលបរិនិញ្វននៅថ្ងៃអង្គារយាមអង្គារក្នុងបច្ចូសសម័យថ្ងៃពេញបូណ៌មីខែពិសាខឆ្នាំម្សាញ់ ... ។ អង្គារទិន, –ពារ ឬ –វារៈ (អង់-គារៈ–) ថ្ងៃអង្គារ (ព. ហ.) ។
Chuon Nath