ហម្មិយ

បា. សំ. (ន.) (ហម្មិយ; ហម៌្យ) ប្រាសាទថ្មរាងកណ្តូង; រោងថែវរៀបថ្មឬរៀបឥដ្ឋរាងកណ្តូង; គូហារៀបថ្មឬឥដ្ឋ : ហម្មិយៈជាលំនៅនៃពួកបព្វជិត អ្នករៀនវិបស្សនាធុរៈ ។